Początki Szczecina.
W czasach antycznych w okolicach dzisiejszego Szczecina istniała osada, o nazwie Susudata. W wieku VII-VI p.n.e. w miejscu gdzie, dziś leży Szczecin leżała osada łużycka. To są pierwsze wzmianki o osiedlaniu się, ludzi na terenach szczecińskich.
Osadnictwo średniowieczne rozpoczęło się przy końcu IX i początku X wieku. Został tu zbudowany tu gród otoczony fosą, u jego stóp znajdowała się osada rybacka. Gród składał się z trzech najważniejszych części czyli : grodu, podgrodzia i portu rybacko – handlowego. Mieścił on się przy lewym brzegu Odry, na wyspie Lasztowni. Gród był owalny w środka zwężał się. W centrum znajdowała się pogańska świątynia.
Dopiero w latach 967–972, Mieszko I ówczesny władca państwa polan, przyłączył Szczecin wraz z pomorzem pod swoje panowanie. Jednym z powodów zainteresowania się tym terenem przez Miszka były, pokrewieństwa etniczne z zamieszkałymi tam ludami. A łatwy dostęp do morza mógł wesprzeć gospodarkę i stosunki polityczne.
W 992 władca polan wydał dokument w którym, wyznaczone były granice państwa a w nim znajdował się Szczecin. W około 1007 roku za czasów panowania Bolesława Chrobrego ziemie te uzyskały niezależność.
Panowanie Gryfitów
W 1121 r. Bolesław Krzywousty znów przyłączył miasto do granic Polski lecz, pod władzą lenika Warcisława I. A w 1181 miasto znów przestało należeć do państwa polskiego i przeszło pod panowanie Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Prawa miejskie miasto zdobyło dopiero w 1243 nadane przez księcia Barnima I .
Miasto przez lata nabywało nowe tereny i tak:
-w 1283 jezioro Dąbie
-w 1321 Police
W XIV wieku książę Barnim III Wielki zbudował „Kamienny Dom” który, był jego siedzibą oraz kaplicę św. Ottona. Budynki te stanowiły pierwszą faze budowania dzisiejszego Zamku Książąt Pomorskich.
W 1478 Bogusław X który, zjednoczył Pomorze Zachodnie, a w 1491 ustanowił jego stolicą Szczecin. Jednak tylko na kilkaa lat bo, w 1532 pomorze znów zostało podzielone a Szczecin został stolicą księstwa szczecińskiego.
Szczecin pod panowaniem Prus
W 1713 miasto stało się częścią państwa pruskiego.
W 1816 z granic miejskich zostały odłączone Police. W 1843 był to początek kolei na Pomorzu bo, miasto dostało połączenie z Berlinem. Spowodowało to w krótkim czasie wzrost rozwoju przemysłu.
W 1897 w mieście zostało uruchomiona huta żelaza. Na początku XX wieku zbudowano tutaj oczyszczalnie ścieków. W 1900 r. do miasta dołączono Grabowo i Drzetowo oraz Niemierzyn, stworzono również Cmentarz Centralny. W 1911 zaczęto przyłączać kolejne tereny m.in. Pogodno i Niebuszewo.
II wojna Światowa w Szczecinie.
W chwili wybuchu wojny miasto liczyło jakieś 270.000 mieszkańców. W 1939 roku do miasta dołączono wiele okolicznych wsi, dwa miast Dąbie i Police. Stworzono Wielkie Miasto Szczecińskie istniejące do końca wojny. Na ternie Szczecina istniało około 100 obozów pracy przymusowej.
Skutkiem licznych bombardowań miasto straciło około 60-70% swoich zabudowań, port został zniszczony w 70–80%, a budynki przemysłowe w 90%.
Okres po wojenny
W 1945 roku 26 kwietnia Szczecin został zajęty przez sowietów a 28 kwietnia przybyły tutaj polskie władze. Tymczasowym burmistrzem miasta został Piotr Zaręba. W tym okresie w mieście było zaledwie 200 polaków, a aż 6 tysięcy Niemców zgromadzonych w dzielnicy Niebuszewo.
Miasto zostało przekazane polakom dopiero 5 lipca 1945, kiedy prezydent miasta i wojewoda szczeciński stawili się w mieście 5 lipca roku.
Polska dostał miasto lecz, port dostali sowieci do 1947 roku. Rosjanie wykorzystywali port do załadunku sprzętu niemieckiego. Do 1947 trwało wysiedlanie Niemców i w Szczecinie mieszkało już tylko 4 tys. Niemców.
W 1953 roku miały miejsce liczne renowacje i odbudowa zabytków Szczecińskich.
11 czerwca 1987 miasto odwiedził papież Jan Paweł II.
27 maja 1990 odbyły się pierwsze wolne wybory do samorządu miasta. W 1993 odbywały się obchody 750-lecia nadania praw miejskich Szczecinowi.
Szczecin jest stolicą województwa od roku 1999 . Także od 1999 miasto jest kwaterą Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego sił NATO.
Źródło internet
